Усе рубрыкі

Кропка косiць, коска — не. Сяргей Брандт

Кропка косiць, коска — не,
Можа лiха прамiне?
Твая ж хата пэўна з краю?
Там цябе цiвун чакае.

эта

Стог руды гнiлой саломы,
Што далей табе вядома?
Можа не вярнуў пазыкi?
Гэта коска, а не лiха.

Хто паставiць на каленi?
Працуй болей, рахнуй пенi.
Кропка косіць, коска – не,
Можа беднасць прамiне.

У кiшэнi толькi вецер,
Круцiць дзюры, мяце смецце.
За мяжою кажуць: “Добра,
Бульбы много, але дробнай”.

Другi пан — патрэбна кленчыць,
На замежнай мове енчыць.
Кропка косiць, коска – не,
Можа час злы прамiне?

Не магчыма жыць у скрусе,
Я i ты — мы ж беларусы.
Зямлю бацькi, дзеда, свата
Берагчы павiнны свята.

Коска, кропка, кропка, коска.
Жывi добра, доўга, вёска!
Лiхам нас не запалохаць,
Нам бы веры старой трохi.

Сяргей Качанаў-Брандт, 12.10.2015

Каментаваць

Магчыма карыстацца гэтымі HTML тэгамі

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>