Выйшаў Паласацік на двор і бачыць: Жучок сядзіць на лавачцы і касматай лапкай старанна слёзкі выцірае.
— Хто цябе пакрыўдзіў, братка? — усклікнуў Паласацік.
Убачыўшы коціка, Жучок мацней заплакаў.
— Пчала пакрыўдзіла! Я за ёю бегаў, бегаў, даганяў, а яна гудзела, гудзела, кружылася, кружылася, а затым апусцілася і ў правую лапку ўджаліла.
— Напэўна, моцна баліць табе лапка! — паспачуваў Паласацік.
— Яшчэ як! — сабачка ўстаў з лавачкі і прайшоўся, кульгаючы, каб паказаць суседу, як пацярпеў ён ад пчалы.
— Джала ты выцягнуў? — запытаўся Паласацік.
— Ыгы! — усхліпнуў Жучок. — Зубкамі выцягнуў.
— Дык не плач. Калі будзеш плакаць, цябе будуць называць…
Коцік замаўчаў. Яму не хацелася крыўдзіць сябра, вымаўляць абразлівае слова.
— Як будуць мяне называць? — вырашыў удакладніць Жучок. Уважліва глядзіць на Паласаціка, з нецярпеннем адказу чакае.
Паласацік цяжка ўздыхнуў.
— Плаксам цябе будуць называць.
Жучок тупнуў правай лапкай і ўсміхнуўся.
— А мне ўжо не баліць!
Растлумачце лексічнае значэнне слова плакса.
Аўтар: Аляксей Якімовіч, паводле Газеты Слонімскай
Каментаваць