Плыў лагодны вечар цёплы,
Матылькi ляцелi ў вокны.
Мялi крыльцi i прасiлiся
I цудоўна дзеткам снiлiся.
Зверху зорачкi глядзелi,
Песенькi цiхенька пелi.
Ветрык дзiўны вандравання
Прашаптаў зноў: “Да спаткання!”
А ў ложках спалi дзецi
У святочным лунным свеце.
Матылькi ў сон прасiлiся,
Добрай казкай дзеткам снiлiся.
Сяргей Брандт, 09.07.2013
Каментаваць