Мне родны кут не стаў блiжэй,
Iмжыць пад вечар ля дзвярэй.
Замежнай мовы водгук гаркаваты,
Я плач птушыны чую каля хаты.
Зязюлька плача, дзетак сваiх клiча
Ды днi стамлёна мае лiчыць.
Дзень дагарыць, зноў мне здаецца:
Зязюлька лiчыць штуршкi сэрца.
З дзяцiнства басаногага зязюля,
Мае прамовы ты адкуль пачула?
Як пераклiк таго, чаго ўжо не будзе,
Дажджом халодным галаву астудзiць.
Зязюлька плача, дзетак сваiх клiча
Ды днi стамлёна мае лiчыць.
Дзень дагарыць, зноў мне здаецца:
Зязюлька лiчыць штуршкi сэрца .
Яшчэ б нядзеляк жменю цёплых,
Але мароз малюе шэрым вокны.
Замежнай мовы водгук гаркаваты
I птушка болей не крычыць ля хаты.
Сяргей Качанаў-Брандт, 27.11.2015
Каментаваць