Агенчык трапечыць маленькi ў хаце,
Цяплом абгарнае, як коўдраю мацi.
За шыбамi дождж косiць неяк няроўна,
Зямля набракае вадой паслядоўна.
Сшарэлi ржаныя калiсьцi пакосы
I лiсце зжаўцела на дробнай бярозе.
Салома прагоркла, дзень пахне сырым,
Не лезе пад пахi да хмар слiзкi дым.
Схавалiся птушкi з катом у паветку,
Сядзяць на пячы невясёлыя дзеткi.
Восень нядзельку забыўшыся скрала,
Напэўна, дажджу летам нам не хапала.
Сяргей Брандт, 26.08.2014
Крыніца ілюстрацыі: portretest.ru
Каментаваць