Смецце з дзiравага вядра
Па вёсцы неяк растрасла.
Нешта ўголас балбатала,
Мабыць, гэтак чаравала.
Шкло пад вербамi схавала
I як чорт затым скакала.
Папаўзлi па вёсцы слухi —
Справы дрэнныя шаптухi.
Ноч сляды дзяцей збiрала
Ды да ранку гатавала.
Доўга за акном шарэла —
Кажуць людзі нешта пела.
Толькi крокi каля ганку —
Пiльна сочаць з-за фiранкi.
Вось прайшла яна па вёсцы
I знямелi раптам кросны.
Конь на лузе не пасецца,
Курка-гуска не нясецца.
Смецце з дзiравага вядра
Па ўсёй вёсцы растрасла.
Сабака брэша — сарока носiць
Адзiн смяецца — другi рагоча.
Як байкам не хадзiць у народзе,
Заўсёды нешта ды праiсходзiць.
Сяргей Брандт, 17.02.2014
Каментаваць