На марозе попел Дзед цярушыць цixa. “Эй, старэча, хопiць! — шэпча ўслед лiха, — Што ты сееш чорным? Не вясна, а студзень. Смерць чакае ў белым, Ты жывей не будзеш. Колькi не рассыплеш, Не прачнецца поле, I сваiх не вернеш З-пад зямлi нiколi». “Смерць мяне не мiне — дзед цярушыць попел, — Лёг на […]
|
||||||
    |
З удзячнасцю Альгерду Абуховiчу-Бандзiнэллi Часоў ясных i падзей, Што было – цяпер не будзе! Попел мовы ў нейкiм брудзе Пакладзе на стол халдзей. Чым захочаш варажыць? Паляглi пад горад вёскi, А замоў блакiт дзiвосны УзнЯлi моўчкi на крыжы. Кажуць: “Cловы не гараць!” Пiлi доўга на памiнках, Лён не сеюць на суглiнках, Дзед што […] |
    |
||||
 
Copyright © 2024 Казкі беларускія - Калі ласка, перадрукоўвайце матэрыялы, але стаўце па магчымасці спасылку! При перепечатке ссылка обязательна! Cачыненняў не маем, але казак - даволі! -> RSS пастоў | RSS каментараў Працуе на WordPress & Atahualpa |
||||||
