|
Неяк прыехаў у наш горад Гародню жоўты Экскаватар. Чаму ён быў жоўты ніхто не ведаў, але людзі казалі, што гэта ад празмернай пыхі, ад таго што нікога не слухаў, лічыў што сам ўсё ў свеце ведае.
І не само тое што ён быў пыхліва-жоўты рабіла для горада праблему, а тое, што гэты экскаватар […]
Некалі даўно вакол Гародні рос вялікі і густы лес, які называлі “Гарадзенская пушча”. Шмат у гэтай пушчы вялося розных звяроў. Раз у год прыязджаў сюды вялікі князь наш і кароль са сваёю служылай шляхтай на паляванні.
[…]
Некалі даўным-даўно нашыя дзяды шукалі сабе найлепшае месца на зямлі. Было тое ў часы даўнія-старадаўнія, калі ў людзей не было яшчэ імёнаў, і калі шукалі людзі сабе новыя месцы для жыцця і перасяляліся з аднаго месца на другое.
[…]
Жыў-быў камарык. Усе камарыкі як камарыкі, а гэты быў асаблівы, ён моцна адрозніваўся ад іншых. Калі іншыя камарыкі любілі паляваць уночы, ён любіў дзень і сонца, любіў кветкі і блакітнае неба, а замест носіка ў яго была срэбная дудачка.
Усе камарыкі смяяліся з яго дудачкі: […]
Ст. 2 з 4«123...»Апошняя »
|
|