Усе рубрыкі

Сплецены вяночак. Сяргей Брандт

Сплецены вяночак iз пунсовых кветак, Цягне плынню ноччу на пачатку лета.

Хвалi не штурхаюць пад бакi вiльготным, Зданнi не чапаюць кветачкi нiводнай.

Што ён робiць ноччу, золкам цягне раннiм, Плыве той вяночак услед не за спатканнем.

Бераг не прымае слёз чужых трывогi I вянок шпурляе на струмень глыбокi.

Па вясне вяночак дамоў не […]

ПАСЯРОД ВОСЕНI – Сяргей Брандт

Восень перапелкаю шэрай загалосiць, На вячэру з мокрымi лiсцямi запросiць. Адшумiць нявыразна лес дажджом сталёвым, Дагараць у печцы цяплом хуткiм дровы. Кветкi адмiлуюцца, памянуць вясёлку, Водар смачны чуецца — у вяночках зёлкi. Пад дажджом i сена цьмяным занямела, У капне ля лесу аж да зямлi прысела.

Асцярожна курачка ў сянях заквохчыць I замоўкне […]