Усе рубрыкі

Я З БЕЛАРУСI РОДАМ! — Сяргей Брандт

У гармонii з душой людской зямля, Так было сёння, будзе заўтра і пасля. А кожны дзень цудоўным будзе днём, Пакуль мы шчыра для ўсiх жывём.

Плыве па небу жменя чорных хмар, Але ад гэтага не будзе сумным твар. Вясёлка невядомым пафарбуе далi, Праз дахi працякуць рачныя хвалi. У гармонii з душой людскі спакой, […]

ПАСЯРОД ВОСЕНI – Сяргей Брандт

Восень перапелкаю шэрай загалосiць, На вячэру з мокрымi лiсцямi запросiць. Адшумiць нявыразна лес дажджом сталёвым, Дагараць у печцы цяплом хуткiм дровы. Кветкi адмiлуюцца, памянуць вясёлку, Водар смачны чуецца — у вяночках зёлкi. Пад дажджом i сена цьмяным занямела, У капне ля лесу аж да зямлi прысела.

Асцярожна курачка ў сянях заквохчыць I замоўкне […]

МАЛЫЯ ШВАКШТЫ – Сяргей Брандт

Пяюць хвалi вясковага мора, Шматкi пены ля берага круціць. Месяц свецiць агеньчыкам хворым I цяпла да свiтання не будзе. Спяць у цемры дзiравыя сецi I чакаюць улоў плямы-чоўны. Ноч маленькiмi зоркамi мецiць Бераг пенай застужанай роўна.

Будзе дзень новы — будзе i ежа, Сонца птушкай на хвалях заб’ецца. Сум прагонiць у бок старой вежы, […]