Народнаму майстру Тарасюку Мікалаю Васільевічу
Пайшло сонца на ўсход, Слухай казку пра народ. Ён калісьці быў разумным, Дамавітым і не сумным.
Зямлю конікам араў, А ўвечары – спяваў. Былі ж я го дзеткі, Як рамонка кветкі.
Што здарылася затым — Лёсам цяжкім горкі дым. Грак жалобна закрычаў І народ драўляным стаў.
Стаў народ […]
