|
||||||
    |
Пацягнула цьмяна-чорным, У паветры кропкi льду. I панесла, як гаротным, Дробным снегам праз ваду. Зараўлi здзiўлёна дрэвы, Птушак нават не чуваць. Адчынiла зiма дзверы, Каб на тыдзень ачуняць. Кружыць i мяце па кругу Снегам дробным праз ваду. Стогне зверам завiруха, У паветры кропкi льду. Сяргей Качанаў-Брандт, 24.02.2015 […] Крупой бераг зацярушыць, Цягне белым па вадзе. Завiруха ў танцы кружыць, Снег раўнёханька кладзе. Бруд схаваецца надоўга, Толькi нейдзе мшыць рудым. У белых новенькiх ватоўках Стаяць хваiнкi i кусты. Сяргей Брандт, 21.07.2014 Сыпiць ветрык на страху Снег, як белую муку. Гурбы цукру намяла I мяце мацней зiма. Лiзнуў белае ваўчок — Адмарозiў язычок. „Не салодкае, не смачна, Пахне стылым” – кажа качка. Сыпiць ветрык на страху Снег, як белую муку. Гурбы цукру намяла I мяце мацней зiма. Сяргей Брандт, 02.07.2013 […] |
    |
||||
 
Copyright © 2024 Казкі беларускія - Калі ласка, перадрукоўвайце матэрыялы, але стаўце па магчымасці спасылку! При перепечатке ссылка обязательна! Cачыненняў не маем, але казак - даволі! -> RSS пастоў | RSS каментараў Працуе на WordPress & Atahualpa |
||||||
