Пацягнула цьмяна-чорным,
У паветры кропкi льду.
I панесла, як гаротным,
Дробным снегам праз ваду.
Зараўлi здзiўлёна дрэвы,
Птушак нават не чуваць.
Адчынiла зiма дзверы,
Каб на тыдзень ачуняць.
Кружыць i мяце па кругу
Снегам дробным праз ваду.
Стогне зверам завiруха,
У паветры кропкi льду.
Сяргей Качанаў-Брандт, 24.02.2015
Каментаваць