Цю́рлі-цю́рлі, вось дык лiха —
Вараць зайцы квас зайчыхам.
З ячмяня, з акрайцаў хлеба,
Смачны дух ляцiць да неба.
Каля рэчкi воўк злуецца:
«Квасу зноў не дастанецца.
Выпiлi бабры, вавёркi…
Толькi дым над полем горкi.»
Цю́рлi-цю́рлi, жарт не лiха —
Вараць зайцы квас зайчыхам.
Воўк прышоў, зайцы — у норах
I сядзяць да першых зорак.
«Cёння — не! Мо ў аўторак?
Квасу зварым з жыта-мора!
Вось дык зробiм усiм свята,
Воўк, заходзь! Мы будзем рады.»
Каментаваць