Якая ноч! Марозiць твары,
На небе анiводнай хмары,
Як, быццам, сшыты небасход
Ды зоркi чыстымi сцяжкамi.
У хатах цёмна, а каля варот —
Зачыны з цяжкiмi замкамi.
Паўсюды супакоiўся народ,
Прыцiх i лямант, крык гандлевы.
Пакуль не спiць aдзiн з аховы,
Ён цапурой сваёй грымiць,
А ўся Масква ўтульна спiць.
Сяргей Брандт, 11.12.2013
Каментаваць