Зацягнулi хмаркі шэрым,
Зачынiлi святлу дзверы.
Зацягнулi песню воўкi:
«Будзе дождж, напэўна, доўгiм.»
Вярба плача за акном,
Маланка фарбiць серабром.
Дрыжаць ад холаду кусты,
Гне ветрык да зямлi кусты.
Накрыў малых бацян крылом,
Схаваўся вожык у цяпло.
Чакае перад ранiцай прырода
Лагоднага i летняга усхода.
Cяргей Брандт, 25.06.2013
Каментаваць