Усе рубрыкі

Зімовая споведзь — Сяргей Брандт

Сядай побач і паслухай:
На дварэ раве, злуецца,
Снегам кружыць завіруха
І засыпіць усё здаецца.

v-metel-karton-maslo

Пацякло святло ад печы
Сваім подыхам лагодным.
У зімовы доўгі вечар
Спаліць сум твой і турботы.

І пасцеліць ладна ложак,
Як сапраўдная бабуля.
Калыханка словам божым,
Каб усе ў хаце заснулі.

За акном сапраўдна ціха,
Снег гарыць, як дыямантны.
Да стажка брыдзе ласіха,
Цягне дым наверх кудлаты.

Сяргей Брандт, 02.09.2014

У якасці ілюстрацыі: Юрий Анискин. “В метель”

Каментаваць

Магчыма карыстацца гэтымі HTML тэгамі

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>