|
Жыве ў Парыжы дзяўчынка, Завецца Туровiч Элен. Вясёлая быццам iскрынка, На добры франзузскi манер. Устае яна з птушкамi рана I есць круасан з малаком. А потым па вулiцы Луi Рэшана Да школы iдзе з рукзачком.
Дамоў – атрымаўшы заданнe, Той час так iмклiва прайшоў. Стаiць яна на скрыжавннi, Дзе шлюбны буцiк „Ля Бушо“.
Ёй […]
Згубiла Таня гузiк модны, Ляжыць цяпер ён не прыгодны. Побач з iм у чыстым полi, Ляжыць пацерка на доле. Гузiк модны носам круцiць: “Не хачу ляжаць у брудзе.” Пацерка iскрыцца светам: „Жыву тут з пачатку лета.
З сонейкам вяду бяседы.” “Можа хопiць вось пра гэта? Я ж была заўсёды моднай, Атрымала ўзнагароду.”
“Мода што? […]
Начны цiкавы матылёк Прыляцеў да нас здалёк. Над яркай лямпаю ўецца — Яна Зямлёй яму здаецца. I як да зор не даляцець, Калi вартуюць зоркi медзь. Натхненнем маняць уначы, Iх нават не пералiчыць.
Згарыць малое ў iмгненне, Звычайнае кароткае здарэнне. Абпалiць крыльцы матылёк, Каб адступiў халодны змрок.
Сяргей Брандт, 07.04.2013
[…]
Малпа курыць папяросу I дымок пускае з носу. Запiшчалi камары: «Хопiць, малпа, не куры!
Бачыш, зебра у палоску, А не курыць папяроску, На лужку гуляе курка — Ля яе няма акуркаў.
малпа курыць папяросу
[…]
|
|