|
Частка другая А ТЫ ЧАСАМ НЕ З АКАПУЛЬКI? «Вось i скончыўся мой спакой» — уздыхнуў Гном i прысеў на засланы квятастай коўдрай ложак. Ён добра помнiў, як у адзiн вячор стары гаспадар расказаў яму, што ў вялiкiм горадзе ёсць у яго ўнучка. Такая разумная, такая шустрая … Напэўна яе я сёння сустрэў. Пабачым цяпер, […]
Зацягнулi хмаркі шэрым, Зачынiлi святлу дзверы. Зацягнулi песню воўкi: «Будзе дождж, напэўна, доўгiм.» Вярба плача за акном, Маланка фарбiць серабром. Дрыжаць ад холаду кусты, Гне ветрык да зямлi кусты.
Накрыў малых бацян крылом, Схаваўся вожык у цяпло. Чакае перад ранiцай прырода Лагоднага i летняга усхода.
Cяргей Брандт, 25.06.2013
[…]
ЧАСТКА ДЗЕВЯТАЯ, ДОЎГАЯ І ВЕЛЬМІ-ВЕЛЬМІ СТРАШНАЯ ПЕРАВЕРЦЕНЬ
Хутар каля лесу, моцная драўляная сядзiба. На сцяне гарыць лучына. За сталом сядзiць маленькi хлопчык. Бабулька прадзе кудзелю i расказвае ўнуку паданне.
Бабця: На Палессi, каля Крэнцяў, Жыў сапраўдны пераверцень. Край дзяцей зуciм малых, Бо злаваўся ён на iх. Быў страшны i крывабокi, Меў за рэчкаю […]
Частка трэцяя • Жыта кана*, цукру кана, Баба села на барана. Паскакала ў лясок, Згубiла жоўты паясок.
• Слухай жа мяне, хлапец, Не хадзi на той канец. Бо Бабайка там жыве, Цябе, як слодыч праглыне.
• Першая ранiца — хустачку шыла, Другая ранiца — грубку тапiла. Трэцяя ранiца — ручнiк вышывала, Чацвёртая ранiца — […]
Ст. 2 з 13«123...510...»Апошняя »
|
|