Усе рубрыкі

СЯРОД НЕПРАХОДНЫХ БАЛОТ — Сяргей Брандт

Гiсторыя, якая вельмi падобная на казку ЧАСТКА ПЕРШАЯ Вучыўся ў аднаго варажбiта малады хлопец. Вельмi яму хацелася людзям дапамагаць. Грошай на вучобу не было зусiм, бацькоў таксама (памерлi ў дзяцiстве), а як жыць юнаку аднаму i без раднi? Bось i знайшоў сабе працу — зёлкi збiраць у лесе, потым лекi з iх па […]

Спякота — Сяргей Брандт

“За грахі кветкам гэта спякота” — Лісце жухлае плача пад плотам. Ветрык збожжа варухае горкім, А на небе ні хмаркі, ні кропкі.

Пажаўцеў луг, не пасвяцца коні Азярцо абмялела і, як на далоні, Пыл ляжыць нерухомым анёлам, А калі пойдзе дождж — невядома.

Цень змарнела, мяжы не вартуе, Дыхаць цяжка ў мокрай […]

АПОШНІ ДЗЕНЬ ЛІПЕНЯ — Сяргей Брандт

Туман схавае далягляды Перад вялікім летнім святам. Каб абнавіць жыццё святочным Ён пыл прыб’е вільготнай ноччу.

Расой лугі напоіць, ранкам Пральецца белым уздоўж ганка. Грыбніц у хвойнік нацярушыць І абтрасе свавольна грушы. Стаміўшыся прысне за лесам, На павуцінцы дыямант развесіць. Калі прамень над вёскаю пральецца, Туман да вечара нябачным застанецца.

Сяргей Брандт, […]

КАЛІ ШЧАСЦЕ ІДЗЕ ЗА ТАБОЙ УСЛЕД — Сяргей Брандт

На адным лясным хутары жыла сям’я панскага лясніка: бацька, маці і тры сыны. Старэйшы меў ужо амаль дваццаць гадкоў, сярэдні толькі сямнаццатае лета сустрэў і малодшы — зусім маленькі дзесяцігадовы хлопчык Цімошка. Розныя былі браты па сваіх поглядах на жыццё і па адносінах да простага беднага люда. Адзін грошы, заробленыя ў скарбонку хаваў, […]