|
Заўтра свята — наш сынок
Iдзе першы дзень ў садок.
Увесь вечар ён збiраўся
I прыгожа апранаўся.
 сярожа i садок
Пяць разоў за ноч уставаў —
Так садка свайго чакаў.
А пад ранiцу,наш Божа
Салодка так заснуў Сярожа.
Чытаць далей » Сярожа i садок
Конь сябруе са сланом
Конь iржэ, смяецца слон.
Застучыць конь капытамi,
Слонiк хлопае вушамi.
Заiграе слон трубою,
Конь кiвае галавою.
Конiк весела гарцуе,
А чагосьцi слон сумуе.
 конь i cлон
Конь устане на дыбкi:
«Ну, давай, як я зрабi!»
Конiк радасна ўзбрыкне,
Слонiк конiка мiне. Чытаць далей » Конь сябруе са сланом — Алег Старынчык
Жыу ў вёсцы конь стары,
Ен араў, вазiў малых.
Дровы з лесу, сена з поля,
Вось канька старога доля.
А цяпер конь iз жалеза,
Зямлю плуг, як масла рэжа.
Цягне цэглы цяжкай воз,
У спякоту цi ў мароз.

Гэты „конь“ завецца трактар —
Тэхналогiй новых фактар.
Ён не есць, не п’е, не спiць,
Да начы амаль вурчыць.
Сяргей Брандт, 02. 07.2013
Сыпiць ветрык на страху
Снег, як белую муку.
Гурбы цукру намяла
I мяце мацней зiма.

Лiзнуў белае ваўчок —
Адмарозiў язычок.
„Не салодкае, не смачна,
Пахне стылым” – кажа качка.
Сыпiць ветрык на страху
Снег, як белую муку.
Гурбы цукру намяла
I мяце мацней зiма.
Сяргей Брандт, 02.07.2013
|
|