|
Спiць бярозавы лясок,
Не б’е рака ў ладкi.
Ноч згубiла паясок
Каля бабрынай хаткi.
Ходзiць, камышом шумiць,
У поцемках шукае.
I да ранiцы гарыць
Месяц у зорным краi.
Праз бярозавы лясок
Да бабрынай хаткi.
Ноч знайшла свой паясок,
Спiце, немаўляткi.
Сяргей Брандт, 23.03.2013
Паслухмяныя i не
I
Жылi-былi ý адным сялe
Паслухмяная i Не.
Родныя яны сястрыцы,
А як быццам чужанiцы.
Паслухмяна ýстае рана.
Слухае, што скажа мама.
Робiць усякую работу,
У завiруху, дождж, спякоту.
Паслухмяныя i не,мастак Алеся Жыткевiч
Чытаць далей » Паслухмяныя i не — Алег Старынчык
Казачка пра песцiк i тычынку
I
Жыла-была адна прынцэса
Ý бацькоýскiм замку каля лесу.
Даýно памерла яе мацi.
I гадаваý адзiны бацька.
I вось, аднойчы, пасля балю
Да таты дзеýчыну пазвалi.
Б: «Мая, каханачка, пястушка!
Мая, маленькая дачушка!
мастак Алеся Жыткевiч
Як трэба для тычынкi песцiк,
Патрэбны i жанiх нявесце.»
П: «Тата!Песцiк i тычынка!
Я не маленькая дзяýчынка!
Чытаць далей » Казачка пра песцiк i тычынку
ЯК ГУСЬ I ПЯТРУСЬ РАТАВАЛI БЕЛАРУСЬ
I
На ýсю нашу Беларусь
Самы дужы пан Пятрусь.
Ён жыве ý Слуцкiм краi,
Травы розныя збiрае.
Слаýны хлопец той Пятрусь,
З iм сябруе нават Гусь.
I чужое парася
Паважае Петруся.
Пятрусь.Мастак Алеся Жыткевiч
Паважаюць яго ракi,
Усе вакол каты,сабакi.
Пятрусь з iмi размаýляе,
Цешыць, смешыць, забаýляе.
Чытаць далей » ЯК ГУСЬ I ПЯТРУСЬ РАТАВАЛI БЕЛАРУСЬ
|
|