Усе рубрыкі

Балбатухi

Рубрыка: 1-3 Малянятам (малышам), 3-7 Дашкольнікам (дошкольникам), 7+ Школьнікам (школьникам), Хуткамоўкі (скороговорки) |

Дзве балбочуць балбатухi.
I гудуць яны,як мухi.
Стаяць разам ля бярозы
I стракочуць, як стакозы.

балбатухi

балбатухi

I гагочуць, быццам гусi,
I качаюцца на пузе,
Зубы скаляць, як бабры
I пiшчаць, як камары,

Чытаць далей » Балбатухi

Тэгі: | 07.09.13
Каментаваць

ВЕРАСЕНЬ, ЯК ВЕРАСЕНЬ – Сяргей Брандт

Рубрыка: 7+ Школьнікам (школьникам), Вершыкі (стишки), Дарослым (взрослым) |

Пабялiлi лес туманам —
Густым, цяжкiм малаком.
Нешта холад крочыць рана,
Енчыць зайцам пад акном.
верасень
Трава раптам пажаўцела,
Гарыць толькi кроў рабiн.
Лiсце з мокрым абляцела
З пачарнеўшых ушчэнт галiн.

Адыйшло павольна лета,
Промнем жоўтым праз раку.
I стаяць нiкчэмна кветкi
Плямкай стылай без граху.

Гусi закружылi нейкi
Танец нудны, знiк спакой.
Прыкрывае ростань векi,
Вечар з дымам, шлях з гарой.

Сяргей Брандт, 02.09.2013

Тэгі: , | 02.09.13
Каментаваць

Кліча ўвосень школа – Сяргей Брандт

Рубрыка: 7+ Школьнікам (школьникам), Вершыкі (стишки), Дарослым (взрослым) |

Аглянуцца не паспелi —
Днi iмгненна праляцелi.
Червень, лiпень — жоўтым сонцам,
Лес — зялёным за аконцам.

Вось апошнi месяц — жнiвень
З ураджаем нас пакiнуў.
Кажуць хмаркi: „Хутка восень!
Туман заплёў рабiнцы косы.”
kufrhQJXHvGzEIa
Школа заўтра ўсiх запросiць,
З верасня пачнецца восень.
Сабяруцца птушкi ў вырай
Пракрычаць: “Зямля, шчаслiва!”

Дзеткi выраслi за лета —
Пеця стаў вышэй за Свету.
Школьны год пачне з пытанняў,
З кветак, класаў i спатканняў.

Сяргей Брандт, 27.08.2013

Тэгі: , , , | 27.08.13
Каментаваць

АД УЗЛЕСКУ, ЦЕРАЗ ПОЛЕ – Сяргей Брандт

Рубрыка: 7+ Школьнікам (школьникам), Вершыкі (стишки), Дарослым (взрослым) |

Мiлы край майго дзяцiнства
Ад узлеску, цераз поле.
Песня бабкi над калыскай,
Час той не вярнуць нiколi.
ад узлеску
Сцежка, як жыццё, здаецца
Крок ступiў — навокал сосны.
Каля вёскi птушка ўецца,
Хлопчык стаў зусiм дарослы.

Хатка – купкай невялiчкай,
Двор зарос, быльнёг сцяною.
Пад страхой жыве сiнiчка,
Час той не вярнуць нiколi.

„Прывітанне, – рыпнуць сенцы,
Вось з калодзежа вадзiца”.
I замрэ, зашчымiць сэрца,
Край, што вельмi доўга снiцца.

Адпадуць гады i знiкнуць
Ад узлеску, цераз поле.
Ды зямля зноў будзе клiкаць
Тым, што не вярнуць нiколi.

25.08.2013, Сяргей Брандт

Тэгі: , , , | 27.08.13
Каментаваць