|
||||||
    |
Велічны і слаўны наш горад, але не толькі сваімі людзьмі, замкамі, цэрквамі і касцёламі, але і яшчэ падземным горадам.
Старыя людзі казалі, што падземны горад узнік яшчэ да таго як сюды прыйшлі першыя людзі. Гэта цмокі і вужы якія жылі тут рылі для сябе тыя хады і жылі там. І паколькі цмокі і змеі былі не простыя, а чароўныя, то і іх падземныя хады – падземны горад таксама чароўны.
Так доўга думалі людзі, але вось адкуль дапраўды ўзяўся падземны горад.
Убачыў вялікі князь і кароль які працавіты і адказны люд жыве ў Горадні і вырашыў дазволіць гарадзенцам пабудаваць месца дзе б яны супольна маглі вырашаць свае праблемы. Тады на цэнтральнай плошчы – на Рынку, дзе кожны дзень хоць раз быў кожны гарадзенец, паставілі Ратушу. Гэта быў велічны будынак з вежай і гадзіннікам і сюды сыходзіліся ўсе гараджане каб раіцца што ім трэба рабіць для гарадзенцаў і для горада. Чытаць далей » Ігар Кузьмініч: Чаму знікла Гарадзенская Ратуша
Некалі даўно Гародня была маленькім горадам абнесеным драўлянай сцяной і земляным валам. Праўда была частка сцяны зробленай з плінфы, такой асаблівай тонкай і быццам разпляжанай цэглы, але гэта быў толькі адзін кавалак сцяны з заходняга боку, які здзіўляў падплываючых да Горадні з мора па Нёмане купцоў. Збольшага абарончыя прыстасаванні – сцены і вежы былі зроблены з дрэва, якога багата было ў Гарадзенскай пушчы вакол места. Адно толькі казалі прыхадні, што розныя часткі сценаў – не давядуць да дабра. Людзі тады меркавалі, што няма сілы ў тым што не знітавана адзінствам. Чытаць далей » Ігар Кузьмініч: Як паўстаў мураваны “Стары Замак” у Гародні
Гародня стаіць на рацэ Нёман. Гэта ведаюць усе гарадзенцы. А ці ведаеце вы чаму наша рака так называецца? І што азначае слова Нёман? Ну то слухайце: Некалі даўно, вельмі даўно біла на нашай зямлі крыніца жыцця. Шмат у тыя часы было вады на нашай зямлі. З-за гэтага амаль на ўсёй тэрыторыі Беларусі было вялікае балота. Балота было пасярэдзіне Беларусі і папрасілі звяры ды птушкі ў Божанькі правесці просты канал ад балота да мора. Каб балота стала меншым ды каб дарога простая была адразу да мора. Доўга так божаньку прасілі ці не, мы гэтага не ведаем, але нарэшце вырашыў ён што трэба такі канал зрабіць. Тады Божанька паставіў свой палец у сярэдзіне таго балота і пацягнуў свой палец да Балтыйскага мора разгорваючы такім чынам русла ракі. Як цягнуў Божанька пальцам – зямля разляталася па два бакі. Пыл і грохат усюды стаяў. Цягне Божанька русла, а ў яго проста на шляху, буслянка з малымі буслянятамі стаіць. Спалохаўся тады бусел за сваё гняздо і сваіх дзетак і кінуўся ляцець да Божанькі. Падляцеў ён да Божанькі ды пачаў клекатаць-верашчаць што было моцы. І так бусел яму растлумачвае і гэтак. Спрабаваў растлумачыць, што русла ракі акурат ідзе да буслянкі – да гнязда бусла. З-за незразумелага клякатання спыніўся Божанька і пачаў услухацца. Слухаў, слухаў таго бусла, але што той казаў, так і не зразумеў, бо бусел надта спалохаўся і ад гэтага спяшаўся каб сказаць многа і шмат усяго патлумачыць…
Адзінае што зразумеў Божанька дык гэта тое, што нельга весці русла проста, а трэба абкружыць нейкую перашкоду. І абвёў тады Божанька вакол гнязда пальцам. Ад гэтага, калі глядзець з вышыні на нашую раку, мае яна простае русла, але недзе бліз Гародні робіць вялікае паўкола, а далей цячэ проста. І вырашыў Божанька назваць гэтую раку і пачаў думаць як назваць. А паколькі бусел галгытаў нешта незразумелае і не мог адразу Божанька разабраць што той ад яго хоча, то вырашыў выкарыстаць такое слова, якое будзе незразумела нашым дзядам. І назваў божанька нашую раку на незразумелай нам мове.А што тое слова азначае? Адзін Божанька толькі і ведае. Так з’явілася рака Нёман яшчэ задоўга да таго як з’явіліся тут людзі і так з’явілася яго назва якую і сёння ніхто не можа растлумачыць. малюнак 1: www.tio.by |
    |
||||
 
Copyright © 2024 Казкі беларускія - Калі ласка, перадрукоўвайце матэрыялы, але стаўце па магчымасці спасылку! При перепечатке ссылка обязательна! Cачыненняў не маем, але казак - даволі! -> RSS пастоў | RSS каментараў Працуе на WordPress & Atahualpa |
||||||
