Ночка чыстым аксамітам
Лес зімовы засцілае.
Шлях да зорак, менавіта,
Маладзенькі месяц знае.
Малады і вельмі тонкі,
Зноў хаваецца за хмары.
І звініць марозам звонкім,
Льецца цемра на абшары.
Прамень жоўты, да зямелькі,
З неба адзінотай ззяе.
І пляце зіма кудзельку,
У забытым светам краі.
Сяргей Брандт, 03.01.2013
Каментаваць