Сплецены вяночак iз пунсовых кветак,
Цягне плынню ноччу на пачатку лета.
Хвалi не штурхаюць пад бакi вiльготным,
Зданнi не чапаюць кветачкi нiводнай.
Што ён робiць ноччу, золкам цягне раннiм,
Плыве той вяночак услед не за спатканнем.
Бераг не прымае слёз чужых трывогi
I вянок шпурляе на струмень глыбокi.
Па вясне вяночак дамоў не вярнецца,
Плыве плямай дробнай па маўклiвай рэчцы.
Над вадою чорнай золкам цягне раннiм
І плыве да мора ён за развiтаннем.
Сонейка ўзыходзiць на пачатку лета
I пляце вяночак дзеўка з жывых кветак.
Сяргей Качанаў-Брандт, 28.04.2015
Каментаваць