|
||||||
    |
Дакранiся да хворага крыжа, Што стаiць з пазабытых часiн. Спарухнеў i стаў выразна нiжай, Быў ён зроблены з моцных ялiн. Кожны кленчыў, кранаючы веру, Нешта выразна тройчы шаптаў I прашэнне сцяжынкай даверу На крыжы назаўжды пакiдаў. Нехта вышыў цвятасты абразiк І з пяшчотай на бок прычапiў. Каб сцярог ад вайны i заразы, […] Апошнi шлях, зжаўцелы ганак, У брудзе страшным цiшыня I памiнальны з дажджом ранак. Як грыва хворага каня. Там вокны ветрыкам зашклёны, Стаў на каленi моўчкi дах. Трасе галiнай клён стамлёны I не знаходзiць сна ў снах. Зямля згнiе гадкоў за дзвесце, Чым здзiвiш туташнiх людзей? Яе нiхто не ўваскрэсiць, Не зробiць, каб была […] Крыж дацягнеш да Галгофы На сваiх плячах, а потым Сядзеш побач сутык с богам, Кроў змяшаўшы з лiпкім потам? Смерць адпусцiць, як звычайна, Не адпусцiш — зменай будзеш. Але ж у постацi астральнай Не змухлюеш, не змухлюеш… Твой прыход святлом лiчыўся, Сутнасць не выносiць болi. Але ж там хтосьцi памылiўся, Не вярнуць […] Што наш народ не атрымаў, Што да магiлак не данёс, Згубiў што сярод дробных спраў, Мы называем — беларускi лёс. Ён — з нараджэння ў полi крыж, Сцяжынка памiж шэрых хат. Ён – цiшыня, калi iзноў маўчыш, Iржа сталёвых цяжкiх крат. Ён — лён счарнеўшы пад дажджом I горкi подых навальнiц. Ён […] |
    |
||||
 
Copyright © 2024 Казкі беларускія - Калі ласка, перадрукоўвайце матэрыялы, але стаўце па магчымасці спасылку! При перепечатке ссылка обязательна! Cачыненняў не маем, але казак - даволі! -> RSS пастоў | RSS каментараў Працуе на WordPress & Atahualpa |
||||||
