Трохi порхаўкi зялёнай,
Мухамора жоўты бок.
Лiст сухi старога клёна
I… гарклявы агурок.
Ад кажанчыка крыло —
Каб ляноту праняло.
Жабяня, таўсты трытон
Кладзём побач у бiдон.
Затым жменьку туманоў,
Зверху моху i сунiц.
Лыжачку дзiцячых сноў
I хвасты ад блiскавiц.
Ад таракана — спiнка,
З малiннiка галiнка.
Словы потым прашаптаць,
Даць глынуць — зачараваць.
I ў вечар на суботу
Прападзе, як сон лянота.
A прымаць такое зелле
З лясным чаем i варэннем.
Сяргей Брандт, 29.11.2013
Каментаваць