Снег кладзе амаль нядзельку, Шчыра хаты белым прымяло. Браты на печы цiхeнька сядзелi, Глядзелi сумна ў халоднае акно.
[…]
|
||||||
Снег кладзе амаль нядзельку, Шчыра хаты белым прымяло. Браты на печы цiхeнька сядзелi, Глядзелi сумна ў халоднае акно. […] Абсадзiлi браты плот Амаль пад самы Новы Год. На iм сядзелi i гудзелi, I скакалi, песнi пелi. […] Імкнецца да долу хваінка, Зямлю хоча пацалаваць, Глядзіць на яе аблачынка, І хоча хваінку абняць. На воблачка – вочкі з-пад хваляў З нясмелай надзеяй зырчаць, А з рыбкай (шалёная мара) — Вясёлка жадае гуляць. […] Жыцьцё – нібыта мара, Ды ходзіць па сьцяжцЫ Санлівая Тамара, Лянота ёй ісьці: То збочыць да сугробу, Каб разваліцца там, То плача, што сугроб той Падняцца ёй не даў. Валтузіцца ў снезе Ды й коціцца на сьцеж. Устае, а ў думкі лезе: “Мо, Томка, адпачнеш?” […] |
||||||
Copyright © 2025 Казкі беларускія - Калі ласка, перадрукоўвайце матэрыялы, але стаўце па магчымасці спасылку! При перепечатке ссылка обязательна! Cачыненняў не маем, але казак - даволі! -> RSS пастоў | RSS каментараў Працуе на WordPress & Atahualpa |