Усе рубрыкі

ВАРАЖБА НА СВЯТА — Сяргей Брандт

Можа ты не бачыш? Можа ты не чуеш? Хто ўначы плача У шэранькай кашулі.

Можа гэта дрэвы Сталі яшчэ вышэй? У тумане белым — Плёск вады пацішэй.

На далонях неба Зорак шмат трымае, І каму што трэба У рэчку пакідае.

Можа і не казка, А толькі адгалоскі Таго былога часу На ўскрайку вёскі.

[…]

Вясна — Сяргей Брандт

Iз-пад снегу, на ўзлеску, Паказалiся пралескi. Першы подых веснавы — Павадка грымяць званы.

I гамонiць наваколле, Раўчукi паўсюды ў полi. Каля лужы стаiць грак — Гэта вельмi добры знак.

Хвойнiк малады смяецца: „Зiма доўга не вярнецца! Прачынайся ўсё ад сна, Прынясла цяпло вясна!”

Сяргей Брандт, 02.03.2013

[…]

ЖВІР БАЦЬКОЎСКАЙ ЗЯМЛІ — Сяргей Брандт

Жвiр бацькоўскай зямлi Кране цёплым далонь. Iдзе ўздоўж па раллi, Працай стомлены конь.

Там, за чорнай мяжой, Каля ног iмжыць змрок. Пахне памяць слязой, Не чуваць млосны крок.

Што здабыў у жыццi — На той свет не ўзяць. Не прыдбаць, не цвiсцi, Толькi з вечнасцю спаць.

Лес за рэчкай шумiць, Свецiць зоркай […]

ПРЫДУРКАВАТАЯ МАНЕЧКА — Сяргей Брандт

Смецце з дзiравага вядра Па вёсцы неяк растрасла. Нешта ўголас балбатала, Мабыць, гэтак чаравала.

Шкло пад вербамi схавала I як чорт затым скакала. Папаўзлi па вёсцы слухi — Справы дрэнныя шаптухi.

Ноч сляды дзяцей збiрала Ды да ранку гатавала. Доўга за акном шарэла — Кажуць людзі нешта пела.

Толькi крокi каля ганку […]