|
|
Чараýнiца
А твае вочы — свету таямнiца,
Зiрнеш i зацiхае навальнiца.
Ласкавы подых твой i цёплыя праменi.
Як ты iдзеш, вакол знiкаюць ценi.
Сатканая ýся з кветачак духмяных.
Табою я навек зачараваны.
Нябесная, як зорка Мiлавiца!
З тваiх салодкiх вуснаý бы напiцца.
 Чараýнiца Чытаць далей » Чараýнiца
Як судзiлi Жырафу
«Ты аглобля, жэрдка, «жыр»
I нязручны пасажыр,»-
Усяк гавораць на Жырафу
-Кран пад’ёмны. Даць ёй штрафу.
Што ты, доýгая, зрабiла?
Галавою сонца збiла!
Сонца ýпала на луну
I цяпер нам не да сну.
 жырафа Чытаць далей » Як судзiлi Жырафу
Малпа курыць папяросу
I дымок пускае з носу.
Запiшчалi камары:
«Хопiць, малпа, не куры!
Бачыш, зебра у палоску,
А не курыць папяроску,
На лужку гуляе курка —
Ля яе няма акуркаў.
 малпа курыць папяросу Чытаць далей » Малпа курыць папяросу
У тварык дзіцячы глядзелі калі вы?
Празрысты, чысцюткі, крыху сарамлівы,
Ён радасцю вабіць, бы краска лясная,
Сабой узвышае і нашыя душы,
Заўсёды гучыць у ім думка жывая,
Не чулі? Навошта ж вы маеце вушы?
Чытаць далей » Тварык дзіцячы
|
|
