Усе рубрыкі

У небе над Мадрыдам — Сяргей Брандт

Рубрыка: Вершыкі (стишки), Дарослым (взрослым) |

Рэчка думкаю глыбокай
Хвалi прынясе здалёку.
Абгарне сваiм блакiтам
Птушак у небе над Мадрыдам.
ночь

На чужбiне, як у палоне —
I вячор у дрыгве не тоне.
Цягне лес жыццё марудна,
Ды няма парады путняй.

А пад сэрцам адназначна,
Боль зямлi сваёй не бачна.
Не чуваць яскравай мовы,
На замежнай гучаць словы.

Пачарнела над Мадрыдам,
Ноч над дахамi разлiта,
I гарыць адна ў скарбонцы
Зорачка ў маей старонцы.

Сяргей Качанаў-Брандт, 27.02.2016

Тэгі: , , , | 27.02.16
Каментаваць

Рэквіем — Сяргей Брандт

Рубрыка: 7+ Школьнікам (школьникам), Вершыкі (стишки), Дарослым (взрослым) |

Калi гады мяне схаваюць,
Але паклiча Беларусь,
У час, такi патрэбны краю,
Я першай зоркаю вярнусь.

Сімвал, бусел

Святло, як чыстая малiтва,
Загоiць раны на палях.
Без спеваў i неўрачыста
Пачне квiтнець iзноў зямля.

Забудуць людзi пра ахвяры
I не патрэбна пустых слоў.
Хваробы згiнуць i пачвары,
Якiя пьюць людскую кроў.

Жыццё па-новаму пачнецца
Без рабавання, без хлусні,
I кожнага кране за сэрца
Жыццё людзей без мiтуснi.

Калi гады мяне схаваюць,
Але паклiча Беларусь
У час, такi патрэбны краю,
З бусламi першымi вярнусь.

Сяргей Качанаў-Брандт, 27.01.2016

Тэгі: , , , | 28.01.16
Каментаваць

Хворы Анёл — Сяргей Брандт

Рубрыка: 3-7 Дашкольнікам (дошкольникам), 7+ Школьнікам (школьникам), Дарослым (взрослым) |

Чаму такi нязграбны,
Хворы мой Анёл?
Ружанчык надарваўся —
Пацеркi на стол.

ангел
Чаму такi гаротны?
Дзе твае крыло?
І зорачкi нiводнай,
I сцяжынка – шкло.

Чаму такі халодны,
Быццам змерзлы снег?
Мо там у аблоках,
У забароне смех?

Чаму такi счарнеўшы
Твой лагодны твар?
Я паклаў усе вершы
Богу на алтар.

Сяргей Качанаў-Брандт, 26.01.2016

27.01.16
Каментаваць

Хто палюе на малых? — Сяргей Брандт

Рубрыка: 3-7 Дашкольнікам (дошкольникам), 7+ Школьнікам (школьникам), Вершыкі (стишки), Дарослым (взрослым) |

Дзяцей палюе начны жах,
Ён заўжды побач, заўжды ў снах.

Стаiць маўклiва за спiной
I смачна есць страх шэры твой.

жах

Пад коўдрай нават не дыхнуць,
Ён хоча цалкам праглынуць.

Вось расчапiў ён доўгi рот
I пхне твой твар у свой жывот.

У сне цяжкІм жах, як жывы,
Ён расфарбуе брудным сны.

У снах так цяжка ўцякаць,
Прачнiся, хлопчык, досыць спаць.

I як з чароўным цягне ён
Iз сна цябе ў наступны сон.

Нясе на крылах дзяцей жах
Уверх-унiз па доўгiх снах.

Сяргей Качанаў-Брандт, 26.01.2016

Тэгі: , , | 26.01.16
Каментаваць