|
Лiст асеннi аблятае,
Бо жыцця свабоду мае.
Вецер жоўтым зацярушыць,
Потым трапiць лiст у лужу.
Там ён стане мокрым смеццем,
Не патрэбна смецце дзецям.
Чырвань вогнiшчам дымiцца,
А вавёркам лiпень снiцца.
За бярозай — дух асiны
Дзень дажджлiвы не пакiне.
На ўзлеску жывым зданнем
Махне зямлi на развiтанне.
Сяргей Брандт, 03.10.2013
Залатым халодным лiсцем,
Можа хто не заўважае…
Мяце восень, душы чысцiць,
На вятрах жалобна грае.
Вырай цягнецца да лесу
I бярозкi сцiпла плачуць.
Туман хустачкай завесiў,
Усё, што мае вiд жабрачы.
Мокнуць пад дажджом дарогi,
I дрыжаць маркотна хмары.
А бальшак на дзень кароткi
Знiк у восеньскiм пажары.
Сяргей Брандт, 30.09.2013
Воýк
Вые, вые ý лесе воýк
I зубамi шчоýк ды шчоýк.
I пытаецца карова:
«Ад чаго скулiш ты, Вова?»
Запыталася свiння:
«Чаго вiшчыш ты, ваýчаня?»
I здзiвiла гэта лося:
«Што з табою адбылося?»
воýк
Воýк: «Сёння вечар навагоднi,
А я адзiн сяджу галодны.
Хацеý заснуць, дык як мне спаць,
Калi зубы ляскацяць?»
Чытаць далей » Воýк
Па начах прыходзіць дзед,
Ён вядомы на ўвесь свет.
Барада i казак торба,
Ён дзядуля вельмi добры.
Вершы, прымаўкi, лiчылкi,
Кажух шэры iз аўчынкi.
А калi ж ён казкі бае —
Смачна дзеткi засыпаюць.
З неба церушыць сняжок,
Ляцяць зоркi ў мяшок.
Хто такі той цудны дзед?
Людзi кажуць — Барадзед.
Для дзяцей ён казкi носiць,
Увясну, затым увосень.
Каб спакойна спалi дзеткi,
Ён уплятае ў сны кветкi.
Сяргей Брандт, 20.09.2013
|
|