|
|
 Казачныя аповесці.
Ходзіць па нашым краі пагалоска пра пана Заблоцкага, што жыў надта даўна, яшчэ за князем Дрыгайлам. Жылося тады людзям не абы-як, адно мыла не ставала – і вось пан Заблоцкі паквапіўся на лёгкі прынажытак.
Адправіўся ён за мора, наладаваў мылам повен карабель ды плыве назад паціху. Ажно нахапіўся вецер, кінуў карабаль на падводныя камяні, і той карабель даў цечу. Увесь тавар, лічы, змыла, а пан Заблоцкі застаўся ні з чым.
З тае пары пачалі казаць: «Зарабіў, як пан Заблоцкі на мыле».
Але гэта даўнейшая гісторыя, хто пра яе не чуў!Ды мала хто ведае пра іншыя прыгоды пана Заблоцкага ды ягонага дружбака пана Кубліцкага. Ото ж былі паны! Колькі яны пазараблялі гузоў на свае галовы – усё праз фанабэрыю, прагавітасць, недарэчныя дзівацтвы! І шкода часам іх, ды смех разбірае: ну ж і шалапуты! Чытаць далей » Жылі-былі паны Кубліцкі ды Заблоцкі — Васючэнка Пятро
 На 111 старонках гэтай кніжцы сабраныя наступныя казкі:
- “Дзяўчынка і хмара”
- “Аловак”
- “Баба-яга”
- “Балван”
- “Бяроза”
- Чужыя траскалкі”
- “Булачка”
- “Шпакова хатка”
- “Бульба”
- “У чаканні буслоў”
- “Хахол”
- “Хлус”
- “Хмарка”
- “Цвікі”
- “У ягадах”
- “Мураш”
- “Дуб”
- “Дзяврная ніша”
- “Кара”
- “Насценгазета”
- “Іголка ды Ягорка”
- “Імбрык
- які хацеў гарбаты”
- “Закаханы дашкольнік”
- “Жоўтае качанятка”
- “Мяжа”
- “Камень”
- “Каменьчык”
- “Дзед і баба”
- “Бобік і канікулы”
- “Каштан”
- “Конікі”
|
- “Кніжка-вандроўніца”
- “Лялькі не старэюць”
- “Хлеб і нож”
- “Пан Ліст”
- “Каралеўскія матылі”
- “Мышка”
- “Лялька”
- “Нож”
- “Пампухі”
- “Кветка шчасця”
- “Рамонкі”
- “Самапіска”
- “Сінічка”
- “Скарб”
- “Скарынка”
- “Скубай ды кусай”
- “Сончык”
- “Старая студня”
- “Падсталовая школа”
- “Дамавік”
- “Трускалка-волат”
- “Вецер”
- “Зоркі”
- “Звяркі”
- “Сад”
- “Зімка”
- “Шар”
- “Аўто з планеты Макін”
- “Мурашка Параска”
- “Пчолка Ёлька”
- “Пецькава мара”
- “Пляшачка”
|
Чытаць далей » Дзяўчынка і хмарка — Міра Лукша
Замяўкалі кацяняты:
“Мяўкаць годзе адзінока!
Хочам мы, як парасяты,
Рохкаць!”
А за імі – качаняты:
“Не жадаем болей кракаць!
Хочам мы, як жабяняты,
Квакаць!”
Свіначкі замяўкалі:
Мяў,мяў!
Котачкі зарохкалі:
Рох, рох, рох!
Качачкі заквакалі:
Ква, ква, ква!
Курачкі закракалі:
Кра, кра, кра! Чытаць далей » Карней Чукоўскі — Блытаніна
Жыў-быў на сьвеце адзін хлапец, які любіў ганяцца за ветрам і зьвісаць з воблака да гары нагамі.
 Малюнак: Gurbuz Dogan Eksioglu Аднойчы, у час сваёй стандартнай працэдуры, якая ганяла хлапцу кроў з аднаго месца, на якім звычайна людзі сядзяць, у іншае — якім думаюць, яго напаткала нечаканая ідэя.
– А што, калі я паеду ў сталічны Кснем вучыцца на мага? Што я — горш за іншых?!
Як падумаў, так адразу і вырашыў. І так у яго было заўжды.
Сабраўшы свой няхітры рыштунак, разьвітаўшыся са старэнькімі бацькамі, Бусел — так звалі нашага героя — купіў квіток на параплян. Чытаць далей » Буслік вучыцца (казка пра золата)
|
|
