Усе рубрыкі

ЗАМОВА (Заговор. Василе Александри) — Сяргей Брандт

Пераклад на беларускую мову

Сонца узыйдзi, братка, знайдзi.
Сорак чатыры промнi ў грудзi.
Сорак табе, моцна гары,
Промнi чатыры мне падары.

2614 (1)

Промнi два cваe цяплом
Пакладзi мне на чало.
Рэшту кiнь куды-небудзь —
Мне у вочы цi на грудзь.

Сонца — коршак залаты
Абаронiць ад бяды.
Трохi, сонца, пачакай!
Выслухай, не уцякай!

Зрабi, сонейка, мяне
Сваiм промнем на сцяне!
Каб мой любы пакахаў,
Каб нас бог не раз’яднаў!

Сяргей Брандт, 19.04.2014

Калi зямля мая прачнецца? — Сяргей Брандт

Калi зямля мая прачнецца
Ад сну, што даўжынёй з жыццё.
Сцяг над краiнай узаўецца —
Святы Міндоўг з стальным канём.

аисты
A птушкi з вялiкосных даляў
У голас гiмн зямлi спяюць.
Ды знiкне гук цяжкiх кандалаў,
Як людзi добра зажывуць.

На мове роднай загавораць,
Лес з раўчуком, дуб на палi.
Што знiкнуць нават слёзы, гора,
Як жаль чарнобыльскай зямлi.

З сваёй крывёй жыццё аддалi,
Не пойдзем болей у палон.
Што мы з чырвоным пагублялi,
Як каматозны доўгi сон.
Калi зямля мая прачнецца?

Сяргей Брандт, 19.04.2014

АНЁЛ-АХОЎНIК — Сяргей Брандт

Пераклад на беларускую мову. МІХАЙ ЭМІНЕСКУ. АНЁЛ-АХОЎНIК

Начамi, калi маё сэрца балiць,
Анёл — мой ахоўнiк, ён побач стаiць.
Ён вопратку мае iз свету i ценi,
А крылы сваe быццам хмары трымае,
Пабачыўшы толькi ў дзюрах адзенне,
Дзiця, ў кiм злiлiся грахi i сумленне,
Табой пасаромлена твар апускае.

bernhard_plockhorst_-_schutzengel

Дык можа грахi прытупляюць пагляд,
Чароўных вачэй тваiх сорамных яд.
Заставiлi бегчы ў цемру праз ад
Таго, хто быў варты тваёй чысцiнi,
Але, можа быць, гэта толькi старонкi,
Каб зазiрнуць у твар стомленай зоркi,
Бо ён, немагчыма, i ёсць толькі ты.

Сергей Брандт, 13.04.2014

ВЕРБНАЯ НЯДЗЕЛЯ — Сяргей Брандт

Пераклад на беларускую мову.
ВАСИЛЕ АЛЕКСАНДРИ. ВЕРБНАЯ НЕДЕЛЯ

Завірухі адсвісцелі
І гараць святочным днём
Сонца з вербнаю нядзеляй,
Вярба з сонечным галлём.

264722186_p1

Як ад радаснай капелі
Уздрыгнуў здранцвелы дом,
Сонца з вербнаю нядзеляй,
Вярба з сонечным галлём.

Жаваранкі прыляцелі
І запелі пад акном
Сонцу з вербнаю нядзеляй,
Вярбе з сонечным галлём.

Шкода хворых у пасцелі,
Але чакаюць за вуглом
Сонца з вербнаю нядзеляй,
Вярба з сонечным галлём.

Нават хмаркі пацяплелі,
Іх раўняюць з каралём,
З сонцам, з вербнаю нядзеляй,
З вярбой, з сонечным галлём.

Кветкі вочкі праглядзеі,
А калі ж у лес пайдзём
З сонцам, з вербнаю нядзеляй,
З вярбой, з сонечным галлём.

Закахацца не паспелі,
Бо гараць дзівосным сном
Сонца з вербнаю нядзеляй,
Вярба з сонечным галлём.

Вусны неяк аж знямелі,
Мы таемнасць не кранём
У канцы святой нядзелі,
Побач з сонечным галлём.

Сяргей Брандт, 13.04.2014