|
Усё як быццам i не так, У нейкiм сне я зноў ўбачу — Жалобна клiча чорны грак, Напэўна, гэта нешта значыць.
Здаецца мне, што i не жыў, Жыццё закончылася недзе. I днi свае я толькi снiў, I вельмi доўга жыццём брэдзiў. Знянацку нават зразумеў, Што гэты грак пасярод ночы, Ён разбудзiць мяне паспеў, […]
У месным часопiсе “Кожны з гурта” Каня аддавалi чамусьцi “за так”. Яшчэ дабаўлялi – “зусiм не стары, Што робiць iспраўна i есць разы тры”.
Давалi яшчэ –xамут, сена i лейцы, Але мне здавалася – круцяць жа бейцы. Калi я прыехаў, той конік стары, Хадзiў, быццам, зданне на заднiм двары. Гадкоў яму была, напэўна, занадта, […]
Воýк
Вые, вые ý лесе воýк
I зубамi шчоýк ды шчоýк.
I пытаецца карова:
«Ад чаго скулiш ты, Вова?»
Запыталася свiння:
«Чаго вiшчыш ты, ваýчаня?»
I здзiвiла гэта лося:
«Што з табою адбылося?»
воýк
Воýк: «Сёння вечар навагоднi, А я адзiн сяджу галодны. Хацеý заснуць, дык як мне спаць, […]
Па начах прыходзіць дзед, Ён вядомы на ўвесь свет. Барада i казак торба, Ён дзядуля вельмi добры.
Вершы, прымаўкi, лiчылкi, Кажух шэры iз аўчынкi. А калi ж ён казкі бае — Смачна дзеткi засыпаюць. З неба церушыць сняжок, Ляцяць зоркi ў мяшок. Хто такі той цудны дзед? Людзi кажуць — Барадзед.
Для дзяцей ён […]
Ст. 2 з 5«123...5...»Апошняя »
|
|