Частка сёмая ЛЕСАВІК У нашай славянскай, з часам забытай міфалогii, ёсць адзiн дух, якi назаўсёды стаiць побач з лесам. Гэта лясун, лесавік, гаспадар лесу, усiх звяроў, кустоў i дрэваў. Яму вельмi спадабаецца вецер, асаблiва цеплы, летнi, i калi ён iдзе па лесе, то вецер за iм замятае ўсе сляды. Каб напалохаць людзей, лесавік можа […]
|
||||||
    |
На замеценых снегам вузкіх гарадскіх вуліцах дагараў кароткі снежаньскі дзень, але ўжо ўспыхнулі жоўтымі светлячкамі бронзавыя ліхтары і змроку прыйшлося адступіць, а пазней схавацца ў цёмных пустых падваротнях. Незлічонае мноства святочных вітрын зіхацела рознакаляровымі агеньчыкамі, прыцягвала да сябе дзяцей і дарослых. Напярэдадні Каляд усё навокал станавілася больш прывабным, а дзе немагчыма было схаваць […] Тэгі: запаветныя жаданні, Зорны Кот, казкі пра каляды, казкі пра святочны абрус | 06.12.13  Адзін камент Лес цямнюткi поўны чар, Замiрае лiст у ценi. Ноч не стане на каленi, Не схавае месяц твар. Не зацягне ў свой сон, Не кране агеньчык сэрца. Рыпнуць горка неяк сенцы, Жаль адыйдзе ад вакон. За нагу трава кране, Рвецца крык нечалавечы. Але дыхаць болей нечым, Жудасна, як быццам у сне. Стог сустрэне на […] |
    |
||||
 
Copyright © 2024 Казкі беларускія - Калі ласка, перадрукоўвайце матэрыялы, але стаўце па магчымасці спасылку! При перепечатке ссылка обязательна! Cачыненняў не маем, але казак - даволі! -> RSS пастоў | RSS каментараў Працуе на WordPress & Atahualpa |
||||||