Усе рубрыкі

Непатрэбныя рэчы — Сяргей Брандт

КАЛАЎРОТ Цяпер амаль усе забыліся для чаго я ў гаспадарцы патрэбны. Малыя, калі бачаць мяне, смяюцца: “Вунь, якое кола цікавае!” Можа яно ад драўлянай нейкай машыны. А раней мой музычны спеў быў чутны ў кожнай хаце, асабліва доўгімі цёмнымі вечарамі. Прадзе бабка кудзельку і я побач гуду, спяваю. Дзеці малыя на печцы ляжаць, […]

Завіруха — Сяргей Брандт

Крупой бераг зацярушыць, Цягне белым па вадзе. Завiруха ў танцы кружыць, Снег раўнёханька кладзе.

Бруд схаваецца надоўга, Толькi нейдзе мшыць рудым. У белых новенькiх ватоўках Стаяць хваiнкi i кусты.

Сяргей Брандт, 21.07.2014

Ігар Кузьмініч: Адкуль ў Гародні ёсць Белыя росы

Аднаго разу просіць святая апякунка Беларусі Ефрасіння ў маці Божай:

 

— Дазвольце мне калі лааска спусціцца хоць раз на зямлю маю родную, прайсціся і паглядзець як маецца мой народ любімы – беларусы.

 

А Маці Божая ведала, што акурат у гэты час вайна на нашых землях была. Не хацела яна каб Ефрасіння журылася, […]

Я З БЕЛАРУСI РОДАМ! — Сяргей Брандт

У гармонii з душой людской зямля, Так было сёння, будзе заўтра і пасля. А кожны дзень цудоўным будзе днём, Пакуль мы шчыра для ўсiх жывём.

Плыве па небу жменя чорных хмар, Але ад гэтага не будзе сумным твар. Вясёлка невядомым пафарбуе далi, Праз дахi працякуць рачныя хвалi. У гармонii з душой людскі спакой, […]