Усе рубрыкі

Родная трасянка — Сяргей Брандт

Не памрэць трасянка, У фарбе вышыванка Словамi аддзяка, Як жа ёй не спець! Ужо ты не ў пагадзе, Як та благая свацця, Як госць у роднай хаце, Не магчы хварэць.

Хто цябе саромiць — Не iз льну, з саломы. Брудна незнаема Трэба ж папярчыць.

Але ж мая трасянка, У фарбе вышыванка, У слове […]

Шлях праз памылкi — Сяргей Брандт

На горасным небе не бачна святла, Адны толькi цяжкiя хмары. I стогне ў голас пад крыжам ралля, Бо шчырасць вартуюць пачвары. Не вырай iз дальнiх i цёплых краiн, То дождж цягне космы над лесам. І чырванню плача счарнеўшых рабiн Верш зграбны чужой паэтэсы.

Навошта надвор’е махае галлём I дробным калоцiць у вокны? Жывём, […]

У небе над Мадрыдам — Сяргей Брандт

Рэчка думкаю глыбокай Хвалi прынясе здалёку. Абгарне сваiм блакiтам Птушак у небе над Мадрыдам.

На чужбiне, як у палоне — I вячор у дрыгве не тоне. Цягне лес жыццё марудна, Ды няма парады путняй.

А пад сэрцам адназначна, Боль зямлi сваёй не бачна. Не чуваць яскравай мовы, На замежнай гучаць словы.

Пачарнела […]

Рэквіем — Сяргей Брандт

Калi гады мяне схаваюць, Але паклiча Беларусь, У час, такi патрэбны краю, Я першай зоркаю вярнусь.

Святло, як чыстая малiтва, Загоiць раны на палях. Без спеваў i неўрачыста Пачне квiтнець iзноў зямля.

Забудуць людзi пра ахвяры I не патрэбна пустых слоў. Хваробы згiнуць i пачвары, Якiя пьюць людскую кроў.

Жыццё па-новаму […]