|
|
Усё радзей дзеткі чуюць і бачаць жывёлаў. Яны – персанажы казак. Чытаючы ці распавядаючы дзеткам казкі, варта часьцей агучваць галасы жывёлаў. Малыя тут ж падхопліваюць “му-у, іга-га, ко-ко-ко …”, не чакаючы нават канца сказу.
Дзеці ахвотна адказваюць на пытаньні “А як жа гаворыць конік? Іга-га … Конік іржэ. Скажы “і-га-га”! Дзіця радасна паўтарае.
У лесе зімовым ад зайца ўцякала лісіца:
Спужалася вельмі, калі ён страшэнна зароў.
Лісіца зімой, яна ўсіх, нават мышкі баіцца,
А заяц палохае нават асілкаў-зуброў…
Чытаць далей » Небывальшчына
Граблі сенам дзед грабе,
А трава кароў скубе,
З-пад сабакі брэша плот,
На гурках расце гарод.
Парсючка фасоля зрыла,
Хмарку сонейка закрыла,
Праз раўчук асфальт пацёк…
Кот ад мышкі ледзь уцёк!
Чытаць далей » Верш, дзе ўсё наадварот
Ладкі-ладушкі,
Прыляцелі птушкі,
Селі на варотах
У чырвоных ботах.
Селі на варотах
У чырвоных ботах.
Сталі сакатаці,
Нечага ім даці.
Насыплю гарошку,
Каб пад’елі трошку,
Ды падсыплю грэчкі,
Каб неслі яечкі.
Сталі сакатаці,
Нечага ім даці,
Грэчкі не ядуць,
Яек не нясуць.
* * *
Лады-лады-ладкі,
Малыя рабяткі
Гарох малацілі —
Цапы паламілі.
Лады-лады-ладкі!
— Дзе былі?
— У бабкі!
— Што елі?
— Кашку!
— А што пілі?
— Бражку!
Кашка — масляная,
Бражка — смачненькая.
Папілі, паелі —
Дамоў паляцелі,
На вароты селі,
«Ладушкі» запелі.
Чытаць далей » Ласачка-паласачка, дзе была? У Бога…
|
|
