Быў сабе вол, баран, гусак і пеўнік.
Жыў сабе вол.... Малюнак charash-song.livejournal.com
Надыходзіла зіма, дык вол i кажа:
— Ведаеце што… зіма надыходзіць, холад будзе, — трэба хатку ставіць.
Дык тыя на яго напалі:
— Выдумаў ліха ведае што! У нас ёсць пер’е, у барана — воўна, то мы й не памерзьнем. Дык стаў сам, калі такі майстра.
— Ну, як сабе хочаце, а я сваё зраблю, — адказаў вол.
I паставіў сабе хатку, нанасіў сена, саломы, ляжыць сабе, як пан.
Вось надыйшла і зіма з марозам. Прыбяжалі да яго пеўнік, баран і гусак.
— Пусьці нас, дзядзька, у хатку, такі мароз, што памерзнем мы!
А гусак падняў ножку й кажа:
— Бач, дзядзька, якія ў мяне ножкі чырвоныя! Зараз паадпадаюць…
— Ах вы, — кажа вол, — гультаі! Ня пушчу! Як хатку дык няма каму ставіць, а як пагрэцца, то ёсьць каму! Чытаць далей » Вол, баран, гусак і пеўнік
