|
|
Зайшоў неяк у адну вёску манах.
 Быў на ім яркі халат і капялюш, а ў руках палка.
Вось ходзіць манах ад хаты да хаты, міласці просіць. Амаль ўсю вёску абыйшоў, і раптам бачыць — на іншым беразе вялікая хата пад чарапічным дахам стаіць.
Пайшоў манах да той хаты, пастукаўся ў вароты. Выйшаў з хаты стары — але ж злы як чорт, замахаў на манаха рукамі, і як закрычыць:
— Няма ў нас нічога, пайшоў прэч!
Манах кажа ветліва:
— Калі ласка, ахвяруйце што-небудзь. Ужо калі ў такой багатай хаце нічога не знойдзецца, хто ж тады мне міласціну падасць?
— Вось пракляты манах! Да чаго ж назойлівы! Калі я і разбагацеў, дык ва ўсякім разе, не з тваёй дапамогай! І няма чаго тут разважаць, прыбірайся!
У вёсцы ўсе ведалі, які стары злы і не любілі яго.
Але нават гэтага скнару пранялі мудрыя гаворкі манаха, і не ведаў ён, як лепей зрабіць, і стукаў па зямлі доўгай трубкай, попел з яе вытрасаючы.
Потым выхапіў у манаха торбу, пайшоў у хлеў, напоўніў торбу ляжалым гноем і прынёс манаху. Той моўчкі ўзяў торбу, нізка пакланіўся і пайшоў прэч.
Ідзе манах па дарозе, раптам чуе — хтосьці яго кліча.
Глянуў, а гэта нейкая жанчына яго даганяе. Чытаць далей » Матчына скала (карэйская казка)
Трохі са спазненнем, але трэба дадаць і гэтае выданне да нашых матэрыялаў.
У 1946 годзе, калі толькі скончылася самая жахлівая вайна, якая не памілавала нікога — у тым ліку дзяцей, дарослыя задумаліся над тым, што яны могуць зрабіць дзеля таго, каб такое больш не паўтарылася. І тады Арганізацыя Аб’яднаных Нацый стварыла Дзіцячы Фонд ААН (ЮНІСЕФ), закліканы абвяшчаць і абараняць права самых маленькіх жыхароў Зямлі — дзяцей.
Упершыню ў гісторыі чалавецтва гэтыя правы былі запісаны на паперу і сталі асноўным міжнародным законам пра дзяцей, надзвычай важным і абавязковым для выканання уімі і кожным.
Упершыню дарослыя так сур’ёзна задумаліся пра тых, хто прыйдзе ім на змену заўтра. Гэтыя правы, такія простыя і натуральныя, могуць быць зусім недаступнымі. І тады Дзіцячы Фонд ААН спяшаецца на дапамогу. Сімвалам Дзіцячага Фонду ў Беларусі стаў сонечны зайчык Юні-Юні.
Для таго, каб яго ўбачыць, дастаткова самага малеенькага кавалачка люстра ці проста начышчаннага гузіка ці усмешкі, а, можа быць… добрага ўчынку. Сонечны зайчык, маленькі праменьчык сонейка, які адлюстраваўся ў нашых сэрцах. На старонках гэтай кніжкі ён знаёміць дзяцей і дарослых з асноўнымі правамі дзяцей. Чытаць далей » Канвенцыя аб правах дзіцяці
Цудоўныя невялікія казачкі ад гуказапісваючай студыі “ОСМОС” пры супрацоўніцтве з UNICEF.
Бык і ваўкі
Audio clip: Adobe Flash Player (version 9 or above) is required to play this audio clip. Download the latest version here. You also need to have JavaScript enabled in your browser.
Чытаць далей » Беларускія народныя казкі ад UNICEF (складанка, mp3)
Замяўкалі кацяняты:
“Мяўкаць годзе адзінока!
Хочам мы, як парасяты,
Рохкаць!”
А за імі – качаняты:
“Не жадаем болей кракаць!
Хочам мы, як жабяняты,
Квакаць!”
Свіначкі замяўкалі:
Мяў,мяў!
Котачкі зарохкалі:
Рох, рох, рох!
Качачкі заквакалі:
Ква, ква, ква!
Курачкі закракалі:
Кра, кра, кра! Чытаць далей » Карней Чукоўскі — Блытаніна
|
|
