Усе рубрыкі

Чорны грак — Сяргей Брандт

Цемень цягнецца ад лесу,
Як вужака памiж хат.
Скача па страсе гарэзай
Чорны, быццам сажа, грак.

грак

Дзюбне ў раму, мне здаецца
Нехта з ранiцай памрэ.
Птушка над людзьмi смяецца,
Груцы смачнай не бярэ.
Сунецца праз ноч дарога,
Свет мiргне за шэрым шклом.
Грак напэўна служыць богу,
Як суддзя, стальным крылом.
Пасвiць ён нявiнных душы,
Што плывуць уздоўж ракi.
Дождж размовы зацярушыць,
Знiкнуць душы, як гракi.

Сяргей Качанаў-Брандт, 17.06.2015

Спяць натомленыя цацкі

dc02516497d7c299390a15de84d2e7a0Лялькі, кніжкі спяць і птушкі, —

Дзень прайшоў.

Зачакаліся падушкі

Малышоў.

Нават казка спаць лажыцца,

Каб уночы нам прысніцца,

Ты ёй пажадай

Баю-бай!

 

Можна ў казцы пакатацца

На кітах.

Па вясёлцы праімчацца

На катах

І сланятка ўзяць за вушкі

І злавіць пяро жар-птушкі.

Вочкі закрывай,

Баю-бай!

 

Баю-бай, павінны людзі

Ноччу спаць.

Люлі-люлі, заўтра будзе

Сонца ззяць.

Адпачынку хочуць вочы,

Скажам  мы: “Спакойнай ночы!”

Веечкі стуляй,

Баю-бай!..

Словы З. Пятровай Музыка А. Астроўскага.

Пераклад на беларускую мову В. Жуковіча

Заручаныя летам. Сяргей Брандт

Я табе, каханая, ружу прынясу,
Упляцi пунсовае ў сваю касу.
Дождж пад вечар скончыцца, любая мая,
Косы твае доўгiя — чысцiня твая.

ро

Сена невясомае складзена пад дах,
Ты ляжыш прыгожая на маiх руках.
Я цябе, шаноўная, цераз ноч нясу,
Расплятаюць поцемкi з кветкаю касу.
У тумане пасвiцца каля рэчкi конь,
Стан твой уздымаецца на маю далонь.
Ноч чакаць не стане, як i цiшыня,
Лета нас заручыць на ўскрайку дня.

Сяргей Качанаў-Брандт, 05.05.2015

Дзе мова тваiх бацькоў? — Сяргей Брандт

Каляровае смецце i гразь
Змые першая навальнiца,
Як замову адшэпча.

Belarusskaya-mova-1

Дык дзе Яно
Жыццё апасля Смерцi?
Можа ў нараджэннi тваiм?

Тры крокi да зорак,
Тры крокi да зямлi,
У кожнага свой шлях.

Кажуць старыя людзi:
“Не ўсё, што блiшчыць,
Мае кошт золата”.

Дзе i куды
Хаваюць свае грахi
Бессардэчныя iмгненнi?

Ты ведаеш чалавек,
Дзе мова тваiх бацькоў?
Дзе казкi твайго дзяцiнства?
Напэўна засталiся там,
Куды нiколi ўжо ты не ўвойдзеш.

Сяргей Качанаў-Брандт, 30.04.2015