|
|
Цягнік ехаў на Багданаў
Вёз сямейку тараканаў,
Тры вяртлявыя блахі,
Верабейку з-пад страхі.
Віленскіх кратоў паважных
І ваўкоў занадта страшных.
Малпы ехалі асобна —
Смецця шмат, не вельмі добра.
Але нейдзе пад Вілейкай
Сапсавалася калейка.
Разабралі свінкі рэльсы
І схавалі скарб у лесе.
Што рабіць? І як даехаць?
Пасажырам не да смеху.
Напісалі доўгі ліст
Тоўсты крот і машыніст.
Ультыматум лясным свінкам:
“Шлях разбіты на хвілінкі.
І каб не было здарэння
Вярніце рэльсы і бярвенні.
А то ваўкі зайдуць на госці
І вам ніхто не пазайздросціць.”
Праз імгненняў можа пяць
Рэльсы сонейкам блішчаць.
Як сказалі свінкі потым:
“Шлях хацелі праз балота.
Але лепей на Багданаў
Ехаць з чорным тараканам.”
18.11.2013, Сяргей Брандт
Народнаму майстру Тарасюку Мікалаю Васільевічу
Пайшло сонца на ўсход,
Слухай казку пра народ.
Ён калісьці быў разумным,
Дамавітым і не сумным.
Зямлю конікам араў,
А ўвечары – спяваў.
Былі ж я го дзеткі,
Як рамонка кветкі.
Што здарылася затым —
Лёсам цяжкім горкі дым.
Грак жалобна закрычаў
І народ драўляным стаў.
Стаў народ драўляным
Быццам замаўляным.
Робіць – зранку да начы,
І маўчыць, маўчыць, маўчыць.
Без цяпла і без сумлення
Добра ставіць на калені.
Маўчаць людзі з дрэва,
А каму што трэба?
Дзе знайсці замову,
Каб чароўным словам
Ці якім указам
Ператварыць усё разам.
Але трымаюць моцна
Ніткай шэрай кросны.
Можа зноў для пана
Ты, народ драўляны.
14.11.2013, Сяргей Брандт
Сапраўдная гiсторыя, якую расказала мне ў дзяцінстве адна лекарка-шаптуха
ЧАСТКА ПЕРШАЯ. КАЛI ДРЭННАЕ ЖЫВЕ ПОБАЧ
У вельмі даўнiя-даўнія часы, калi наша краiнa яшчэ мела зямлi, лесу, палёў i абшараў y разы больш, чым цяпер i калi дрэннае было побач з добрым, i ўсiм хапала сонейка i месца, на адным ўзлеску жыла сям’я паляўнiчага. Сям’я тая была невялiкая: бацька, мацi i сынок Цiмошка. Дык вось бацька цэлы дзень паляваў для пана, таму што ўсе былi пад панамi лясных звяроў i азёрных птушак. Мацi, паважаная людзьмi лекарка, збiрала зёлкi ў лесе, рабiла з iх цалебныя напоі і гаючыя мазі. Цімошка, хлопчык гадоў сямi-васьмi, лавiў срэбраных плотак i тлустых лiнькоў каля запрудкi, дзе стаяў стары рыпучы млын.
Чытаць далей » КАЗКА ПРА ТОЕ, ЯК У ГОРЫ I ЧОРТ ДАПАМАГЧЫ МОЖА – Сяргей Брандт
Мульт, які зняла на Беларусфільме Таццяна Кубліцкая, ўзяў Гран-пры конкурсу анімацыйных фільмаў X Міжнароднага дабрачыннага кінафестывалю “Прамяністы анёл”, які прайшоў ў Маскве. Стужка доўжыцца ўсяго 6 хвілін, але ў ім сапраўды цудоўная графіка. У аснове сюжэту — беларуская народная казка пра хлопчыка Піліпку, які заблукаў у лесе і трапіў да Бабы-ягі, але дапамог ёй і за гэта тая яго вывела з лесу дадому. Чытаць далей » Піліпка — вельмі салодкі беларускі мульт :)
|
|
