|
|
Неяк прыехаў у наш горад Гародню жоўты Экскаватар. Чаму ён быў жоўты ніхто не ведаў, але людзі казалі, што гэта ад празмернай пыхі, ад таго што нікога не слухаў, лічыў што сам ўсё ў свеце ведае.
І не само тое што ён быў пыхліва-жоўты рабіла для горада праблему, а тое, што гэты экскаватар не хацеў узгадняць што і як трэба рабіць у горадзе ні з кім. Той Экскаватар шчыра, ад усяго свайго сэрца хацеў зрабіць гарадзенцаў шчаслівымі, але быў перакананы, што ён лепш ведае што трэба гораду і гарадзенцам.
Перш за ўсё вырашыў Экскаватар, што ў нашым горадзе павінна быць «красіва». Ніхто з гарадзенцаў не быў супраць гэтага, хоць
мала хто разумеў што такое «красіва». Прыгожа, ладна, яшчэ неяк было зразумела, але «красіва» – гэта было нешта новенькае.
Чытаць далей » Казка пра жоўты Экскаватар
Аднаго разу Шпачок звярнуўся да Шпака-таты:
— Тата, многія птушкі кажуць, што хутка восень наступіць. Апішы мне гэту восень, каб я мог уявіць яе як жывую.
 Аляксей Якімовіч. Дапамажыце Шпачку Шпак да знаёмага Грака сабраўся ляцець, не меў часу. Таму вось як апісаў наступленне восені:
Пакарацелі дні. Пайшлі дажджы. Пажаўцела лісце. Закурлыкалі жураўлі. Наступіла восень.
Сядзіць Шпачок за сталом, уважліва чытае татаў тэкст, а восень уявіць як жывую ніяк не можа.
Невядома, што ён рабіў бы, калі б суседка Сарока да яго не завітала.
— Сарока-белабока, птушкі кажуць, што неўзабаве восень наступіць. Я папрасіў тату, каб апісаў яе, як жывую. Ён, здаецца, апісаў, але я не магу ўявіць яе — паскардзіўся Шпачок. Чытаць далей » Лінгвістычныя казкі: Дапамажыце Шпачку
Выйшаў Паласацік на двор і бачыць: Жучок сядзіць на лавачцы і касматай лапкай старанна слёзкі выцірае.
— Хто цябе пакрыўдзіў, братка? — усклікнуў Паласацік.
Убачыўшы коціка, Жучок мацней заплакаў.
— Пчала пакрыўдзіла! Я за ёю бегаў, бегаў, даганяў, а яна гудзела, гудзела, кружылася, кружылася, а затым апусцілася і ў правую лапку ўджаліла.
— Напэўна, моцна баліць табе лапка! — паспачуваў Паласацік.
— Яшчэ як! — сабачка ўстаў з лавачкі і прайшоўся, кульгаючы, каб паказаць суседу, як пацярпеў ён ад пчалы. Чытаць далей » Лінгвістычныя казкі: Плакса
Як, аднойчы, вельмi рана
Выйшла важна мыш на ганак.
I гаворыць: «Прызнаюся,
Больш ката я не баюся!
Пачынаю сёння зноý
Паляванне на катоý».
Усе вакол гавораць мышы,
Каб каты «вастрылi лыжы».
 кот i мышы Чытаць далей » Кот i мышы (байка)
|
|
