|
|
У Кацi — новае пальто,
У Цiны — вершыкi Барто.
У Слаўкi — камiзэлька
I кот на батарэйках.
У Iры — плацце ў кветкi,
(Зайздросцяць Iры дзеткi.)
У Лёнькi — доўгая вуда,
Шалаш i плыт каля маста.
У Лены – жоўты мячык,
Таўсты глiняны глячык.
„У Дзiмкi — кажа Толiк —
Ёсць жабяняткаў слоiк.
Мо хопiць нам злавацца?
Давай пачнём — мяняцца!”
На выгане ля крайнiх хат
Мяняюць хлопцы жабянят.
Сяргей Брандт, 25.07.2013
Даражэнькi бегемоцiк,
У цябе вялiкi роцiк.
У цябе таўстая спiнка,
I не маеш ты шчацiнкi.
Пад ваду хаваеш вочы
I равеш, бо есцi хочаш.
У цябе мяккiя пяткi
I не робiш ты зарадкi.
На бачку сваім ляжыш
I як трактарчык храпiш.
Даражэнькi бегемоцiк,
У цябе таўсты жывоцiк.
Трэба спортам занiмацца,
Скакаць, бегаць i смяяцца.
Вадзяны, ты, добры конiк,
Вось табе мой парасонiк.
Сяргей Брандт, 24.07.2013
Змайстраваў хлапчук Андрэйка
Iз паперы журавельку.
Мае птушка крылы, хвост
I даўгую дзюбку-нос.
Толькi нешта не ляцiць,
Трэба птушку пакармiць.
Паляцiць затым праз плошчу,
Ветрык крылы запалошчыць.
Даляцiць да рэчкi сiняй
Праз альшаннiк, праз асiннiк.
Дамоў пэўна не вярнецца,
Жыць у вёсцы застанецца.
Сярод леса ёсць калейка,
Рыпiць калодзеж-журавелька.
Ваду цягае для людзей,
Малы, ляцi сюды хутчэй!
Сяргей Брандт, 24.07.2013
Конь сябруе са сланом
Конь iржэ, смяецца слон.
Застучыць конь капытамi,
Слонiк хлопае вушамi.
Заiграе слон трубою,
Конь кiвае галавою.
Конiк весела гарцуе,
А чагосьцi слон сумуе.
 конь i cлон Конь устане на дыбкi:
«Ну, давай, як я зрабi!»
Конiк радасна ўзбрыкне,
Слонiк конiка мiне. Чытаць далей » Конь сябруе са сланом — Алег Старынчык
|
Рэкамендуем:
|
|
Новыя каментары