|
|
У бару — перапалох,
Упалiлi краты мох.
Ноччу ў хованкi гулялi,
I з газнiчкамi скакалi.
Не заўважылi iскрынку,
Што згубiлi ў хваiнках.
А пад ранiцу — не жарт!
Усе беглi на пажар.
„Як i чым цяпер тушыць?”
Мышы сталi галасiць.
Птушкi, звяры не маўчаць:
„Памажыце нам!”- крычаць.
Толькi ластаўка стралою
Праляцела над сасною.
I да хмар, што ў паднябессi.
„Бачыце, што там у лесе?”
Хмаркi шчокi ўсе надзьмулi:
„Бачылi, не прамiнулi.”
Затрос гром ды барадой
I залiў пажар вадой.
У бару зноў цiха-цiха,
Дзетак спаць кладзе яжыха.
А краты ад небяспекi
Атрымалі на арэхi.
Сяргей Брандт, 01.05.2013
Сонейка
Сонца-сонейка свецiць ласкавае.
Пакажы ýсё на свеце цiкавае!
Горы, рэкi, азёры, палетачкi –
Яны ýсе твае родныя дзетачкi.
 сонейка Чытаць далей » Сонейка
На палянцы спадар лесу
Хмары галiной завесiў.
Каранi зямлю трымаюць,
Ад вятроў абараняюць.
Лiсце быццам медзь гарыць,
Чуе ўсё i сам не спiць.
I каб прывiтацца з намi,
Дуб узняўся над стагамi.
Вось дык цудны родны край!
Хочаш жолуд? Дык трымай!
I стаiць драўляны клёкат,
Лiча дуб дзён зiмнiх клопат.
Не хвалюйцеся, хваiнкi,
Давядзе дзяцей сцяжынка.
Не зблытаюць аж да хаты,
Прынясуць чым лес багаты.
Сяргей Брандт, 26.04.2013
На бярозе першы лiст
Скачуць козы польку-твiст.
Хвалi, хвалi па вадзе,
Гул да лесу аж iдзе.
Спрытна б’е баранчык
Капытцам у барабанчык.
Падыйшоў заспаны воўк,
Музыканта цягне ў бок.
Кажа: “Можа сёння хопiць?
Мы ў лесе, не ў Еўропе.
Разумею — першы лiст,
Добра полька, чаму твiст?”
Сяргей Брандт, 25.04.2013
|
Рэкамендуем:
|
|
Новыя каментары