|
|
У сянях — на доле сена,
I з яго тырчыць галоўка.
Водзiць пыскаю нясмела
Чорнаю, амаль кароўка.
Вось дык кволенькае дзiва!
Стаiць на нагах, хiстаецца.
I глядзiць на ўсiх пуглiва,
Светам божым захапляецца.
Нарадзiлась гэтым ранкам,
Вунь, як малако цумбора.
Мох зацвiў на голым ганку,
Зноў каровак гоняць у поле.
Дзед махае нам падпружкай,
Што ўзарвалiсь спазаранку?
Аднясiце ёй дзяружку!
Тлущу рыбнага iз банкi.
Вы ж таксама, казляняты,
Былi, як яна, малымi.
Няма справы вам у хаце?
Справа ёсць на старым млыне..
Сяргей Брандт, 26.06.12
Замерзлага хлеба акрайчык-
Яго даў у лесе мне зайчык.
Спытаўся:“Iдзеш жа дадому?
Нясi вось гасцiнчык малому!
З пустымi рукамi ў дзверы,
Iз лесу, табе хто паверыць?“
Па полi ляцiць завiруха,
Замерзла ў шэрага вуха.
Здранцвелi на холадзе лапкi,
Не мае валёнак, нi шапкi.
I сам ён маленькi, з мiзiнчык,
Табе перадаў вось гасцiнчык.
Хацеў напiсаць ды алоўкi
Схавалi пад снег злыя воўкi.
А вецер мяце, сыпле ў вушы
Забраў лiст апошнi, аркушык.
Шкада вельмi стала суседа:
„Заходзь! Не спазнiся к абеду!
Салацiк з салодкай капусткi
На вушкi — пуховая хустка!“
„Прыйду“- i махнуў лапкай зайчык,
Зiмовага хлеба акрайчык.
Сяргей Брандт, 24.12.2012
Амаль ад самага рання
Не спiць, працуе бабраня.
Пагрыз рудой трохi альхi,
Зваліў бярозку на iмхi.
Хацеў паласавацца дубам,
Але згубiў чатыры зубы.
Пытае качак ля вады:
„Зуб адрасце … да серады?“
Сяргей Брандт, 17.02.2013
Па спасылцы http://kazki.by/forum ізноў запрацаваў казачны форум — завітайце ды заставайцеся:) Усе зарэгістраваныя раней на Казках могуць скарыстацца сваімі лагінамі, каб зайсці. Некаторыя тэмы наогул у вольным доступе — пісаць можна без рэгістрацыі.
Прапаноўвайце сваі тэмы і рубрыкі, калі ласка.
|
Рэкамендуем:
|
|
Новыя каментары