Усе рубрыкі

МIНОРНАЕ ПАЧУЦЦЁ – Сяргей Брандт

Рубрыка: 7+ Школьнікам (школьникам), Вершыкі (стишки), Дарослым (взрослым) |

Залатым халодным лiсцем,
Можа хто не заўважае…
Мяце восень, душы чысцiць,
На вятрах жалобна грае.
м
Вырай цягнецца да лесу
I бярозкi сцiпла плачуць.
Туман хустачкай завесiў,
Усё, што мае вiд жабрачы.

Мокнуць пад дажджом дарогi,
I дрыжаць маркотна хмары.
А бальшак на дзень кароткi
Знiк у восеньскiм пажары.

Сяргей Брандт, 30.09.2013

Тэгі: | 30.09.13
Каментаваць

Ігар Кузьмініч: Як паўстаў мураваны “Стары Замак” у Гародні

Рубрыка: Аўтарскія казкі (авторские сказки), Казкі (сказки) |

СтарЗамакГародня

 

Некалі даўно Гародня была маленькім горадам абнесеным драўлянай сцяной і земляным валам. Праўда была частка сцяны зробленай з плінфы, такой асаблівай тонкай і быццам разпляжанай цэглы, але гэта быў толькі адзін кавалак сцяны з заходняга боку, які здзіўляў падплываючых да Горадні з мора па Нёмане купцоў. Збольшага абарончыя прыстасаванні – сцены і вежы былі зроблены з дрэва, якога багата было ў Гарадзенскай пушчы вакол места. Адно толькі казалі прыхадні, што розныя часткі сценаў – не давядуць да дабра. Людзі тады меркавалі, што няма сілы ў тым што не знітавана адзінствам.

Чытаць далей » Ігар Кузьмініч: Як паўстаў мураваны “Стары Замак” у Гародні

Тэгі: , , | 30.09.13
Каментаваць

НОЧ ПЕРАД ВЯЛIКIМ СВЯТАМ — Сяргей Брандт

Рубрыка: Вершыкі (стишки), Дарослым (взрослым) |

Узмахнула ноч крылом,
Прылягла на дахi хат.
Да зары, з лучынкай зноў,
Бродзiць месяц, яе брат.

Ценню цягнуцца за iм
Рэчкi з квёлых завiрух.
Па камiн у снезе млын
I не бачны сад, раўчук…
ночь
Зоркi кропкамi дрыжаць
I крычыць, злуецца птах,
Што не можа доўга спаць,
Пад страхою, у сянях.

Над ракой зшарэла цень,
Не знайсцi на белым шлях.
I прачнецца новы дзень
З завiрухай на палях.

Сяргей Брандт, 18.12.2012

Тэгі: , , | 22.09.13
Каментаваць

АДЗIНОТА СПАЦЬ НЕ ХОЧА — Сяргей Брандт

Рубрыка: Вершыкі (стишки), Дарослым (взрослым) |

„Бацька, не iдзi ты ў сваты!
Не бяда, што так кахаю.
Бедны я i брыдкаваты,
Ды зямлi сваёй не маю!

А там трэба — конь сталёвы,
Тры авечкi, бочка з мёдам.
Хатка з студняю, карова
I садок за моцным плотам.
дев
Адну прыгаршню чырвонцаў-
Бо паненка вось такая!
Для яе ўсходзiць солнца,
У нашым, за лясочкам, краi.

Хлопцы ходзяць табунамi,
З тым сядзiць, а з тым — рагоча.
Двор запоўнены вазамi
I грымiць гульба да ночы.

Дзе знайсцi цяпер дзяўчыну?
З беднатой хто жыць захоча?“
Холад лезе пад аўчыну,
Адзiнота спаць не хоча.

Сяргей Брандт, 05.12.2012

Тэгі: | 22.09.13
Каментаваць

Рэкамендуем: