3 маленства яны нас да сэрца гарнулі,
Пяшчотныя, добрыя рукі матулі,
Што зранку працуюць няспынна і лоўка,
Дачушку накормяць, прычэшуць галоўку.
|
|||||||
3 маленства яны нас да сэрца гарнулі, Ці ведалі вы гэтыя беларускія словы?) o бадзякаваць — отираться, ошиваться o смаліць — жечь Гэтая казачка пра часы даўнія-старадаўнія. Было гэта так даўно, што ніхто не памятае калі. А казачку гэтую мне расказала сама Каза на мінулыя Каляды. Жыла ў тыя даўнія часы Каза. Залатыя рожкі, тоненькія ножкі, мяккая паўсцінка ды шэрая спінка. Нястомная яна была. Штодня раненька ўставала, сонца клікала ды па зямлі нашай скакала. А там, дзе Каза ходзіць – жыццё родзіць, дзе Каза нагой — там бульба капой, дзе Каза рогам — там жыта стогам, да чаго Каза дакранаецца – тое абуджаецца. |
|||||||
Copyright © 2024 Казкі беларускія - Калі ласка, перадрукоўвайце матэрыялы, але стаўце па магчымасці спасылку! При перепечатке ссылка обязательна! Cачыненняў не маем, але казак - даволі! -> RSS пастоў | RSS каментараў Працуе на WordPress & Atahualpa |
Новыя каментары